-
1 engaged
[ɪn'geɪdʒd]adjto get engaged (to sb) — zaręczać się (zaręczyć się perf) (z kimś)
* * *1) (bound by promise (especially to marry): She became engaged to John.) zaręczony2) ((with in) employed or occupied: She is engaged in social work.) zajęty3) (busy; not free; occupied: Please come if you are not already engaged for that evening; The room / telephone line is engaged.) zajęty
См. также в других словарях:
zaręczać się – zaręczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} składać sobie nawzajem przyrzeczenie małżeństwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaręczyli się po miesiącu znajomości. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaręczyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaręczać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaręczyć — dk VIb, zaręczyćczę, zaręczyćczysz, zaręczyćręcz, zaręczyćczył, zaręczyćczony zaręczać ndk I, zaręczyćam, zaręczyćasz, zaręczyćają, zaręczyćaj, zaręczyćał, zaręczyćany 1. «dać gwarancję na coś, poręczyć za kogoś, za coś; zagwarantować» Zaręczyć… … Słownik języka polskiego